Dit boek is het sobere relaas van de groep Palestina-pioniers, die zich in 1939 in Loosdrecht vestigde om zich op dat nieuwe bestaan voor te bereiden en in het bijzonder van hen die hun ideaal niet hebben kunnen verwezenlijken, omdat de nazi-machine hen opnieuw achterhaalde. Zij stierven niet voor of vanwege hun ideaal, maar ‘alleen maar’ omdat zij jood waren.


‘Niet ouder dan vijftien, zestien of zeventien jaar waren ze, zonder ouders of verdere familie in het najaar van 1938 vanuit Duitsland en Oostenrijk naar Nederland overgebracht of illegaal over de grens gevlucht’ (hoofdstuk 2).


Velen van hen hadden nog maar één ideaal, het opbouwen van een nieuw bestaan in het beloofde land. Het lot heeft hun namen voor altijd verbonden aan Loosdrecht, waar een gedenksteen naast het monument voor de gevallenen, tezamen met dit boek de herinnering zal doen voortleven. Niet in het minst voor de vijftien-, zestien- of zeventienjarigen van nu. Immers, zij zijn de volwassenen van morgen. Opdat ook zij niet mogen vergeten.

(J.J. Gieskens, burgemeester van Loosdrecht)



INHOUD:

• Ten geleide
• Voorwoord
• 1. Inleiding
• 2. De Palestina-pioniers
• 3. Het Paviljoen Loosdrechtsche Rade
• 4. Bij de Loosdrechtse boeren
• 5. De Werkplaats
• 6. De onderduik
• 7. Over de grenzen
• 8. Na de oorlog
• Bijlagen eerste druk 1987 verzorgd door Mirjam Pinkhof
• Bijlagen tweede druk 1998 verzorgd door John Mol